Aha-erlebnis

Hevig huilend belde ze me op. Het is weer eens zo. Het is godverdomme wééral zo. De vuile klootzak, de eikel, de slang.
Ze had een hele reeks sms'jes en e-mails gevonden die weinig  aan de verbeelding overlieten. Alweer.
Al drie keer heeft ze hem zijn avontuurtjes, die hij zelf beschrijft als 'nietsbetekenende, vaak dronken seks', vergeven.

De eerste keer toen ze mij dit vertelde, bleef ik relatief kalm. Zij wilde hem vergeven, dat stond vast. Ze hield van hem en wou niet alles wat ze hadden opgebouwd opgeven voor een misstap.
Anderen zouden haar misschien gek verklaren, maar ik begreep het. Zelf heb ik ook ooit een misstap begaan en die is mij toen vergeven, waar ik heel blij om was. Die relatie is uiteindelijk toch gestrand, maar niet door die fout. Het is ook maar bij die ene keer gebleven. Dus ik geloofde oprecht dat dit hun relatie weer even zou wakkerschudden en dat het nooit meer zou gebeuren.
Jongens, zat ik daar even naast...

Het is nog twee keer gebeurd, en wie weet hoe vaak nog waar wij niets van weten.
Die kerel zou zijn pollekes nochtans mogen kussen omdat hij zo'n schitterende vriendin heeft gevonden. Een mooi, lief en speels meisje dat alles voor hem overheeft.
Maar nee, op een ander is het blijkbaar toch allemaal spannender en beter.
't Is te zeggen, hij verlaat haar ook niet voor die ander. Daarvoor heeft hij het thuis waarschijnlijk te goed. Of te gemakkelijk? Wie zal 't zeggen?
En ik was kwaad, zo vreselijk kwaad. Hoe durft hij haar dit weer aan te doen?
Ze heeft me al vaker gebeld dat ze weg wil van hem en ik kan niet anders meer dan dit aan te moedigen. Maar wat met het huis? De meubels? De huisdieren?
Geen gemakkelijke situatie.
Vaak laat ze het dan ook maar wat aanmodderen en gaat ze verder zoals voor het bedrog. Waar ik mij dan mateloos in erger. Een meisje met zo'n ijzeren wil en dat zoveel te bieden heeft, zou zich niet zo mogen laten bedriegen en beliegen.

Toen ze, nog steeds in tranen, ophing, schreeuwde ik vanbinnen.
Hoe kon ikzelf ook zo stom zijn?
Hoe durf ik haar zo steunen en aanmoedigen om bij hem weg te gaan, terwijl ik zelf zo'n 'andere' ben?
Ik heb mezelf zo vaak wijsgemaakt dat dit niet 'zomaar' iets is, dat ik niet 'zomaar iemand' ben. Maar wat is dan het grote verschil?
Verliefdheid is een kutexcuus. Echt waar. Zeker als die niet sterk genoeg is om voor mij te kiezen.
In feite betekent het dan even veel als 'nietsbetekenende, vaak dronken seks'.
En uiteindelijk wordt toch gekozen voor wat het gemakkelijkste is, het meest logische, het meest vanzelfsprekende. Met als gevolg dat ik me nog schuldig ga voelen, omdat ik dat niet kan zijn.

Ik ga mijn vriendin steunen en ervoor zorgen dat ze nu eens voor eens en altijd van die smerige rotzak weggaat. Zonder dat ze beseft dat ze ook mijn ogen geopend heeft, en ervoor gezorgd heeft dat ik me voor eens en altijd lostrek van iemand die nooit voor mij zal kiezen. Net zoals haar vriend nooit volledig voor haar zal kiezen.
Zij, en ik ook, zijn meer waard dan mooie praatjes en gekleurde waarheden.