De Happy Challenge #8 : omring je met positieve mensen

Whoa damn, ik loop enorm achter. Bij de meeste bloggers zit de Happy Challenge er al op. Ik heb nog twee opdrachten te gaan na deze. Reden is dat ik niet veel zin had de laatste weken om over happy stuff te schrijven terwijl ik dat niet was. Lijkt me een beetje hypocriet. Ik heb een beetje een dipje gehad om verschillende redenen maar nu gaat het weer goed. Misschien wel mede door me te omringen met positieve mensen.

Het leven leek me de laatste weken zo vreselijk eenzijdig. Vijf dagen werken, werken, werken om tijdens die twee dagen weekend proberen uit te rusten en je administratie in orde maken en tijd door te brengen bij je vriendenkring maar toch ook nog eens naar de andere zou moeten gaan en wat me-time over te houden en tijd door te brengen met je familie. En de week erna weer van hetzelfde.

Bah, bah, bah.

Ik ben saai geworden, mijn leven is saai geworden, 'volwassen' worden is saai. En dat is niet leuk voor iemand die graag spontane dingen doet.

Nu had ik zaterdag afgesproken met een vriendin die ik al eventjes niet meer gezien heb. En het was zo fijn. We zijn gaan shoppen in Antwerpen, erna moest zij nog even naar een afspraak, ik kon wat tijd doorbrengen met mijn familie en mij rustig voorbereiden op een avondje feesten. Daarna pikte zij me weer op en gingen we naar een feestje waar ik aanvankelijk tegen mijn zin naartoe ging. Ik was te lang niet meer in die stad geweest en heb mijn vrienden daar wat in de steek gelaten. Maar ik heb me echt geamuseerd. Ook de confrontatie met die 'oude vrienden' was helemaal niet erg.
Jongens spotten, lachen, dansen. Leuk om nog eens echt een meisje te zijn.
Ook zij is de laatste weken door een hel gegaan (druk met school, net een relatie verbroken) maar ze bleef lachen.

Daarom, dank je, lieve vriendin. Je hebt meer voor mij gedaan dan je beseft.

P.S. Dat ik tijdens die shopnamiddag belachelijk veel geld opgedaan heb, bekijk ik maar als een bijkomstigheid.

Dank u, thank you, merci, danke, gracias #7

Opdracht 7 van de Happy Challenge is een weekopdrachtje. Waarvoor zijn we deze week dankbaar?
Ik heb over het algemeen veel om dankbaar voor te zijn: mijn sociaal leven, mijn gezin, mijn job/collega's, mijn gezondheid,...
Maar laten we deze week eens focussen waarop ik elke individuele dag dankbaar voor kan zijn.
Hieronder zet ik een lijstje dat ik dagelijks zal proberen aan te vullen.



Vrijdag 28 februari
Ik ben dankbaar voor

- het complimentje van die ene collega. Made my day.
- een vriend die me met de auto kwam halen om naar een feestje in Hasselt te gaan (no train for me)
- een andere vriend waar ik kon blijven slapen, dus ik mocht een pintje drinken
- mijn vrienden en vriendinnen, die me gemist hadden en die weten hoe ze een feestje moeten bouwen
- het heerlijk geweldige feestje op zich, met goede dj's en een fijne sfeer
- mijn gezond verstand dat me toefluisterde dat ik best pintjes en cola kon afwisselen als ik geen afschuwelijke kater wil de volgende dag
- kebabplace Amon die tot 's morgens openblijft, ik had honger na al dat gedans... en om 6 uur is er bijna alles gesloten.
- dat andere complimentje van die knappe jongen

Zaterdag 1 maart
Many thanks for:

- geen kater!
- op tijd wakker worden
- met diezelfde vriend terug met de auto naar huis (once again, no train for me!)
-  mijn bomma, die me mijn eerste auto heeft geschonken (belachelijk veel dankbaarheid hiervoor!!)

Zondag 2 maart
Merci voor

- mijn mama, die naar mijn eindeloos gezaag blijft luisteren en altijd klaar staat met raad
- goeie series
- een heerlijke lazy sunday
- een nieuwe ontdekking: quinoakoekjes. Hmmm.




Maandag 3 maart  
Ik ben dankbaar voor:

- Mijn motivatie om te gaan lopen, verder en in een snellere tijd dan de eerste keer
- Mijn zacht bed, waar ik kon bekomen na een zware dag
- Nogmaals mijn mama, die ook vandaag naar mijn gezeur luisterde en nog deed alsof ze geinteresseerd was ook!

Dinsdag 4 maart
Bedankt voor:

- Lekkere koffie en chocomelk uit de automaat op het werk
- Mijn ouders, die weg waren, maar er toch voor gezorgd hebben dat er me thuis niet veel werk meer stond te wachten

Woensdag 5 maart 
Merci dat

- het een kalme, fijne dag op het werk was

Donderdag 6 maart
Ik dacht dat ik vandaag maar een rotdag tegemoet ging, met een vooruitzicht van een lange autorit en een lange werkdag.

Ik ben dankbaar voor

- Het terugvinden van mijn kalmte om half 8 's morgens. Ik moest naar Nederland voor het werk (nabij Utrecht). Het zou een autorit van ongeveer 2 uur worden, maar al van het begin stond ik in de file. Ik ben van de autostrade afgegaan en ben verloren gereden (ondanks de gps). Net op het moment dat ik bijna mijn geduld verloor ben ik aan de kant gaan staan en heb ik mijn kalmte en de weg teruggevonden.
- Ik kwam dus te laat aan in Nederland, maar de collega's waren al blij dat ik er geraakt was en begeleidden me met een glimlach door het kantoor... en gaven me een goeie sterke kop koffie om te bekomen van de lange rit
- Iemand was jarig, dus na de rondleiding was er taart. Hip hip hoera!
- Ik was zelfs nog nooit met de auto naar Antwerpen gereden, nu heb ik zelfs verder gereden zonder brokken te maken
- Weeral: mama die bij me kwam zitten en zei dat ze blij was dat ik in een stuk thuisgekomen was. Ze was heel de dag doodongerust (om bovenstaande reden) en vroeg  hoe de dag verlopen was
- Ik heb de laatste tijd veel last van puistjes, en deze zijn bijna verdwenen. Yes!