"Wij hebben een liefde", zegt hij waarbij het woord 'liefde' met een ernstig gezicht benadrukt. De liefde is niet iets waar hij lichtzinnig over doet. Volgens Damien is een relatie iets anders. Een relatie gaat over het vervullen van elkaars behoeften, over gehechtheid en zelden over echte liefde. Het is een samenwerkingsverband gebaseerd op 'wat heb jij dat ik kan gebruiken'. (...)
Volgens hem houden de meeste mensen niet van een ander maar alleen van dat wat de ander voor hen doet. Het ware doel is zelfloosheid in de liefde.
Ik snap er niet veel van maar ik hang aan zijn lippen.
- De perfecte minnares van Marian Mudder
Ik ben echt vastgekluisterd aan dit boek. Wat als je de perfecte minnares bent, maar niemands echte liefde? Daarover gaat het.
De herfst is net aangebroken, en net zo snel als de kastanjebolsters uit de bomen vallen (rotdingen, heel onze oprit ligt er vol van, en aangezien ik toch maar werkloos thuiszit, mag ik ze dagelijks opruimen), besluiten koppels om uit elkaar te gaan.
Vreemd, vind ik dat eigenlijk. Maar ook begrijpelijk.
De zomer is de heerlijkste tijd om samen te zijn: je kan duizend en een dingen gaan doen, je hebt vakantie, zon, zeeën van tijd... Zelfs seks lijkt fijner in de zomer (de mogelijkheden van spannende plekjes zijn dan ook legio).
En jaja, de herfst heeft ook zijn charmes: samen naar de cinema, met een mok warme chocolademelk tegen elkaar schurken in de zetel, herfstwandelingen...
Wat een bullshit toch. In de herfst zijn de meeste vrouwen slechtgezind, want 't regent (pluishaar!) en 't is koud (geen jurkjes meer kunnen dragen! mooi gebruind kleurtje verliezen!). Ze worden daarbovenop nog eens vijf keer per herfst verkouden (en dat is niet sexy) en ze verzuipen in het werk.
En dan lijkt zo'n vriend alleen nog maar een blok aan je been, want die wil ook nog wel een beetje aandacht.
Misschien gaan ze niet uit elkaar, omdat ze al te erg aan elkaar gehecht zijn. Dan nemen ze er genoegen mee om halsreikend naar de zomer uit te kijken. Misschien naar de lente, als ze veel geluk hebben. Maar voor velen is dat niet genoeg, dus ze gaan uit elkaar.
Nu weet ik zelf ook wel dat ik erg eenzijdig en cynisch over relaties spreek. Mijn bovenstaande theorie klopt langs geen meter en ook het paragraafje uit het boek is nogal vaag.
Want ergens diep vanbinnen hoop ik dat liefde in een relatie echt bestaat. En dan heb ik het niet over 'houden van elkaar', maar een zotte verliefdheid die tot in de eeuwigheid blijft.
Laat dat nu net zijn waar ik naar op zoek ben.
Man, wat ben ik soms toch een mietje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten